Van overleven naar ademruimte
⚖️ De Must-Do Scan
Ken je dat gevoel?
Dat je opstaat met een hoofd dat al gonst van alles wat nog moet gebeuren?
Ontbijt maken, agenda’s checken, werken, kinderen, huishouden, sociale verplichtingen — en ergens daartussen nog proberen te ademen.
Voor ouders van hoogbegaafde kinderen lijkt die lijst vaak nóg langer. Want ja, hun brein draait op turbo... en dat van jou dus ook — uit pure noodzaak.
🧾 De illusie van “moeten”
We gooien dat woord te pas en te onpas in het rond:
“Ik moet nog even langs de winkel.”
“Ik moet dat bericht nog beantwoorden.”
“Ik moet echt meer tijd maken voor mezelf.”
Maar hoeveel van dat “moeten” is écht nodig? En hoeveel leg jij jezelf op uit gewoonte, perfectionisme of schuldgevoel?
Probeer het eens concreet te maken: schrijf vandaag alles op wat je denkt te moeten doen. Een lange lijst? Mooi!
Nu komt het bevrijdende stuk.
✂️ De Must-Do Scan
Neem die lijst en stel jezelf bij elke taak drie eerlijke vragen:
- Moet dit écht vandaag, of mag het wachten?
- Kan iemand anders dit (deels) overnemen?
- Wat gebeurt er écht als ik dit niet doe?
Je zal verbaasd zijn hoeveel taken verdwijnen wanneer je ze tegen het licht houdt.
Laat je perfectionisme niet beslissen over je agenda.
En ja, dat vraagt oefening — maar de wereld vergaat echt niet omdat het speelgoed niet volgens kleur ligt of de handdoeken anders gevouwen zijn dan jij zou doen.
👨👩👧 Samen is sneller (en leuker)
Betrek je gezin.
Als het huis op ontploffen staat, maak er een opruim-challenge van: vijf à tien minuten (of langer indien nodig) allemaal samen. Zet een timer, draai muziek op en maak er een teamopdracht van.
Belangrijk: laat de kinderen samenwerken, niet tegen elkaar. Competitie zorgt zelden voor rust. Willen ze elk hun eigen manier doorduwen? Spreek dan vooraf even af wie wat doet. Delegeer met het vizier van een havik en help uiteraard mee. Laat hen daarnaast ook de leiding nemen en volg eens hun strategie of ideeën. Dé perfecte les in loslaten ;-).
“Daar nog dat papiertje op de grond, hier ligt nog een tekening van jou, dat glas mag ook nog even in de vaatwas alsjeblieft.”
of: “Kan ik jou nog ergens mee helpen, wat moet er nog gebeuren volgens jou?”
Een tip voor ouders van hoogbegaafde (en eigenlijk alle) kinderen:
leg uit waarom dit belangrijk is.
Visuele rust, minder prikkels, hoe meer het opstapelt, hoe meer werk we later hebben, meer tijd over voor dat leuke spelletje of die fietstocht — dat snappen ze. Ze begrijpen sneller het nut en de logica dan de regel.
💡 En als je het nog concreter wil maken, geef dan redenen waar hun brein echt iets mee kan:
– Een opgeruimde kamer helpt je brein focussen en kalm blijven.
– Je vindt sneller wat je zoekt (minder frustratie, meer tijd voor plezier).
– Samen opruimen is eerlijk: iedereen draagt iets bij, dus niemand moppert.
– Je leert zorgen voor je spullen — en die blijven langer mooi.
– Minder rommel betekent minder prikkels en meer ruimte in je hoofd.
– En: als het sneller klaar is, blijft er tijd over voor wat écht leuk is.
En ja, die kussens in de zetel liggen nadien anders dan jij ze graag ziet. So what?
Laat het los. Je hebt net tijd, energie én frustratie bespaard.
Extra bonus: ze leren life skills, hun executieve vaardigheden worden getraind, ze ervaren wat samenwerking betekent en krijgen zicht op wat er allemaal bij komt kijken om een huishouden draaiende te houden. En... samen tijd hebben voor leuke dingen verlicht de sfeer in huis en geeft ruimte. Zodat je echt aanwezig kan zijn bij je gezin.
🧠 Minder moeten, meer mogen
Elke keer je iets van je lijst schrapt, maak je ruimte — niet alleen in je agenda, maar ook in je hoofd.
Rust ontstaat niet wanneer alles eindelijk af is. Rust ontstaat wanneer jij beslist dat niet alles nú en op een bepaalde manier hoeft. Niet altijd makkelijk hé ;-)
✨ Slotgedachte
Ouderschap is geen prestatierace. Het is een eindeloze reeks kleine keuzes over waar je je energie insteekt.
Dus stel jezelf regelmatig de vraag:
“Wat mag vandaag blijven liggen? Wat kan ik delegeren? Wat kunnen we samen doen — én er tijd overblijft voor leuke dingen?”
Dat is geen luiheid. Dat is levenskunst in de drukte van deze maatschappij.
Met vallen en opstaan.
Dus wees een beetje mild — en lief — voor jezelf.